Biografi Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah

Nasab dan Kelahiran beliau, serta Perjalanan beliau dalam Menuntut Ilmu

Beliau adalah Syaikhul Islam Taqiyuddin Ahmad bin Syaikhul Islam Al-Imam Syihabuddin Abdul Halim bin Al-Imam Al-‘Allamah Majduddin Abul Barakaat Abdus Salam bin Abu Muhammad Abdullah bin Abul Qasim Al-Khidhr bin Muhammad Al-Khidhr bin Ali bin Taimiyah Al-Harrani.

Taimiyah sendiri ada yang mnegatakan, bahwa dia adalah ibu dari buyut wanita beliau, yang mana dia adalah serorang pemberi nasihat. Dan nasab keluarga beliau populer disandarkan kepada Taimiyah ini. Dan beliau pun juga akhirnya masyhur dengan nama Ibnu Taimiyah.
Beliau dilahirkan di kota Harran, pada hari senin, tanggal 10 atau 12 Rabiul awal tahun 661 hijriyah.

Pada tahun 667 beliau beserta keluarga beliau hijrah ke Damaskus, akibat serangan kaum Tartar kenegeri kelahiran beliau.

Keluarga beliau adalah keluarga yang penuh berkah, diliputi dengan ilmu As-Sunnah. Beliau terdidik semenjak kecil dalam lingkungan ulama. Ayahanda beliau seorang Imam dimasanya, seorang ahli fatwa kenamaan dan hakim di negerinya. Ayahanda beliau juga seorang penulis, khatib, muhaqqiq, serta memiliki kemampuan dalam bidang ilmu faraidh dan al-hisab. Beliau memiliki tempat berupa kursi kehormatan untuk mengajar dan memberi nasihat, dan beliau menjadi syaikh di Daar Al-Hadist As-Sukkariyah.

Terlebih lagi kakek beliau Majduddin Ibnu Taimiyah. Beliau adalah seroang ahli fiqh kenamaan mazhab Hanabilah dan termasuk ulama besar mazhab Hanabilah kala itu, diantara karya ilmiyah kakek beliau, adalah kitab Al-Muntaqa min Ahaadits Al-Ahkam serta Al-Ahkam Al-Kubra.

Demikian juga saudara-saudara beliau, yang berjumlah tiga orang, kesemuanya adalah ulama yang masyur dengan ibadah dan kezuhudan mereka, mereka adalah Syarfuddin Imam Abdullah seorang ahli fiqh kenamaan , Zainuddin Abdurrahman dan Badruddin Muhammad.

Allah Ta'ala telah memberi rizki dan karunia kepada beliau berupa ingatan yang tajam, akal yang hidup, dan pemahaman dan lurus.

Al-Bazzar mengatakan, “Allah telah mengaruniai beliau dengan kekuatan da kecepatan hafalan, dan lambat terlupa, tidaklah beliau menelaah sesuatu ataukah menyimak sesuatu kecuali akan tertanam didalam ingatan beliau, baik itu lafazhnya atau maknanya, sepertinya ilmu telah menyatu dengan darah daging beliau.”

Diawal beliau menekuni ilmu syara’, beliau mendalami ilmu fiqh dan bahasa Arab di majlis Asy-Sayikh Ibnu Abdil Qawi rahimahullah. Setelah beliau memahaminya, beliau kemudian menekuni kitab-kitab Sibawaih dalam ilmu Nahwu. Kemudian beliau menekuni ilmu Tafsir, Ushul Fiqh dan ilmu-ilmu lainnya, saat itu usia beliau berulah beberapa belas tahun, namun beliau telah mengungguli ulama yang ada dizaman beliau.

Di usia remaja, sepeninggal ayahanda beliau, yang merupakan salah seorang imam dan pemuka mazhab Hanabilah, beliau telah mengambil alih sejumlah pekerjaan ayahanda beliau dan semenjak itulah beliau menjadi masyhur ditengah-tengah ulama di masa itu.

Keluasan Ilmu Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah

Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah telah mendulang hampir –bahkan telah mendulang semua- hakikat dan kandungan ilmu-ilmu syara’. Seorang alim yang mahir dalam disiplin ilmu Fiqh dan Ushul, pendapat-pendapat beliau dalam bidang Fiqh dan Ushul telah menjadi rujukan oleh ulama dizaman beliau maupun setelahnya. Dalam ilmu Tafsir dan Ulumul Qur’an, beliau adalah salah satu diantara ayat-ayat Allah yang telah menunjukkan keajaiban ciptaan-Nya. Terlebih dalam ilmu Aqidah dan As-Suluk, dalam masalah-masalah Tauhid, beliau adalah Mujaddid, Syaikhul Islam, Murabbi, Mujahid bil-lisan dan tulisan. Beliau adalah rujukan utama dalam Aqidah dan Tauhid. Dan juga dalam ilmu Al-Lughah Al-‘Arabiyah, Balaghah, Adab dan Syair, kemahiran beliau tiada duanya.

Demikian juga dalam berbicara tentang Al-Firaq dan Al-Adyaan (teologi dan kelompok-kelompok keagaaman), tentang Sirah dan Tarikh (sejarah), lisan beliau fasih mengalir menuju sumber yang sesuai. Dalam Ilmu Hadist, beliau adalah imam. Demikian pula beliau menekuni ilmu-ilmu falsafah, mantiq, ilmu kalan, hisab, aljabar, ilmu falak, kedokteran, kimia, geografi dan ilmu-ilmu lainnya.

Keluasan dan kematangan beliau dalam setiap bidang ilmu, hingga sebagaimana yang dikatakan oleh Imam Adz-Dzahabi, “Beliau telah mengungguli setiap ulama, dalam mengenal ilmu fiqh dan ikhtilaf/perbedaan mazhab-mazhab serta fatawa ulama sahabat dan tabiin. Dimana beliau dalam fatwa beliau, sama sekali tidak bergantung dengan mazhab tertentu, namun sesuai dengan dalil syara’.”

Juga beliau berkata, “Beliau sosok yang sangat mengagumkan dalam penguasaan ilmu hadits. Adapun dalam menghafal matan-matan kitab Ash-Shahih, dan sebagian besar matan-matan kitab As-Sunan dan Al-Musnad, tidaklah saya pernah melihat seseorang yang hampir setara dengan beliau.”

Beliau juga dalam disiplin ilmu menyeru kepada ittiba’ (meneladani dan mengikuti sunnah Nabi shallallahu ‘alaihi wasallam dan berlepas dari jerat-jerat taklid dan fanatisme.

Pujian Ulama terhadap beliau

Asy-Syaikh Al-Hafizh Kamaluddin Ibnu Az-Zamlakaani, menggubah sebuah syair, yang didalamnya berisikan sebagai berikut,

Apakah yang akan di ucapkan oleh mereka yang menyifati beliau
Sementara sifat-sifat beliau sangatlah agung tiada terhitung
Beliau adalah hujjah Allah yang tegak
Beliau diantara kami adalah keajaiban zamannya
Beliau tiada lain adalah ayat yang sangat jelas bagi seluruh makhluk
Kemilau cahaya beliau melebihi kemilau fajar

Asy-Syaikh Al-Hafizh Al-‘Allamah Imam Al-Jarh wat-Ta’dil di masa itu, salah seorang syaikh dan juga murid beliau, Abul Hajjaj Al-Mizzi mengatakan, “Tidaklah saya pernah melihat seorang semisal dengan beliau, dan diapun tidak meliaht seorangpun yang semisal dengannya. Tidak seorangpun yang saya ketahui lebih mengetahui perihal Kitabullah dan sunnah Rasul-Nya, dan lebih tunduk dalam mengikuti kedua sumber hukum itu selain beliau.”

Asy-Syaikh Al-‘Allamah Ibnu Daqiq Al-‘Ied, telah ditanya tentang diri beliau, setelah beliau berjumpa dengan Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah, “Saya telah melihat seseorang yang mana ilmu-ilmu Islam mengalir di kedua pelupuk matanya, dia dapat mengambil yang dikehendakinya dan meninggalkan apa yang dikehendakinya …”

Al-Hafizh Ibnu Sayydinnas berkata, “Sungguh saya menemukan seseorang yang menguasai keseluruhan ilmu-ilmu syariat, hampir-hampir saja beliau menguasai As-Sunnah dan atsar-atsar Salaf dengan hafalan beliau, jika beliau menguraikan tafsir ayat, dialah sang pakar dalam tafsir, jika beliau berfatwa dalam masalah fiqh, maka beliaulah yang telah mencapai puncaknya. Dan jika beliau menyebutkan hadits, beliaulah yang merupakan pemilik ilmu hadits yang mengerti riwayat hadits. Jika beliau menerangkan perihal kelompk-kelompok dan sekte-sekte keagaamaan, tiada seorangpun yang lebih luas jangkauannya dari beliau dalam mengupas sekte-sekte keagaaman, dan tiada yang lebih tinggi dari beliau dalam ulasan dan telaah beliau.

Beliau telah mencapai kepiawaian pada setiap bidang keilmuan diatas orang-orang yang semisal beliau. Tidaklah mata siapa saja yang melihat beliau pernah berjumpa dengan yang semisal beliau, dan pandangna mata beliau sendiri tidak pernah meihat yang semisal dengan beliau.”

Asy-Syaikh Kamaluddin Ibnu Az-Zamalkaani mengatakan, “Apabila beliau ditanya tentang suatu ilmu, yang menyaksikan dan mendengar beliau akan menyangka bahwa beliau tidaklah mengetahui selain ilmu itu, dan akan mengklaim bahwa tiada seorangpun yang mengetahui ilmu tersebut setara dengan beliau. Dan para fuqaha’ dari setiap mazhab, jika duduk di majlis beliau akan mengambil beberapa faedah berkaitan dengan mazhab mereka. Tidaklah beliau mengadakan perdebatan dengan seseorang lantas orang tersebut akan mengalahkan beliau, dan tidaklah beliau menguraikan salah satu dari ilmu-ilmu syariat ataukah selanya, kecuali beliau akan mengungguli pakar dibidang ilmu tersebut. Pada diri beliau telah terkumpul syarat-syarat ijtihad yang sesuai..”

Asy-Syaikh Imaduddin Al-Wasithi mengatakan, “Demi Allah,, dan demi Allah, tidaklah terlihat di bahwa naungan langit semisal dengan syaikh kalian Ibnu Taimiyah, dari sisikeilmuan, amal, hal ihwal beliau, akhlak dan dalam ittiba’/mengikuti as-sunnah.”

Asy-Syaikh Al-Muarrikh Ibnu Al-‘Imad berkata, “Beliau adalah seorang yang telah menguasai ilmu ushul fiqh, faraidh, hisab, serta ilmu-ilmu lainnya. Dan beliau juga meneliti ilmu kalam dan filsafat dan beliau mengungguli para pakar kedua ilmu tersebut, dan beliau menyanggah paa pembesa dan penghulu ilmu kalam dan filsafat.”

Al-Bazzar berkata, “Setiap karya beliau –alhamdulillah- telah menampakkan kebenaran atas kebatilan bagi yang memiliki nurani, dan dengan taufik dari Allah beliau membantah segala bid’ah dan logika sesat mereka, makar dan hawa nafsu mereka, disertai dengan dalil-dalil syara’ dengan metode nalar yang tepat. Hingga beliau telah menjawab setiap kerancuan mereka dengan banyak jawaban yang sangat jelas dan terang. Jawaban yang dapat dianalisa oleh siapa saja yang memiliki akal yang sehat, dan ketepatan jawaban beliau dipersaksikan oleh setiap yang berakal baik.”

Lalu beliau –Al-Bazzar- juga mengatakan, “Beliau telah menguasai pendapat-pendapat para ahli kalam dan menyanggah mereka, serta memperingatkan akan kesalahan mereka dan dari merekan sendiri. Beliau telah menolong As-Sunnah dengan arguemntasi-argumentasi yang sangat jelas dan dengan penjelasan-penjelasan yang memukau.”

Guru-guru beliau

Dalam perjalanan beliau menuntut ilmu, Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah telah berjumpa dan hadir dimajlis ulama-ulama besar di Damaskus. Guru-guru beliau mencapai hampir dua ratus ulama dan imam dimasa itu, diantara mereka;
1. Zainuddin Ahmad bin Abdu Ad-da`im Al-Maqdisi
2. Al-Majd Muhammad bin Ismail bin Utsman bin Muzhaffar bin Hibatullah Ibnu ‘Asakir Ad-Dimasyqi
3. Abdurrahman bin Sulaiman bin Sa’id bin Sulaiman Al-Baghdadi
4. Muhammad bin Ali Ash-Shabuni
5. Taqiyuddin Ismail bin Ibrahi bin Abi al-Yusr
6. Kamaluddin bin Abdul Azis bin Abdul Mun’im bin Al-Khidhr bin Syibl
7. Saifuddin Yahya bin Abdurrahman bin Najm bin Abdul Wahhab Al-Hanbali
8. Al-Mu`ammil bin Muhammad Al-baalisi Ad-Dimasyqi
9. Yahya bin Abi Manshur Ash-Shairafi
10. Ahmad bin Abu Al-Khair Salamah bin Ibrahim Ad-Dimasyqi Al-Hanbali
11. Abu Bakar bn Umar bin Yunus Al-Mizzi Al-Hanafi
12. Abdurrahim bin Abdul Malik bin Yusuf bin Qudamah Al-Maqdisi
13. Al-Muslim bin Muhammad bin Al-Muslim bin Muslim bin Al-Khalaf Al-Qiisi
14. Al-Qasim bin Abu Bakar bin Al-Qasim bin Ghunaimah Al-Irbili
15. Ibrahim bin Ismail bin Ibrahim Ad-Darji Al-Qurasyi Al-Hanafi
16. Al-Miqdad bin Abu Al-Qasim Hibatullah Al-Qiisi.
17. Abdul Halim bin Abdus Salam bin Taimiyah, ayahanda beliau
18. Muhammad bin Abu Bakar Al-‘Amiri Ad-Dimasyqi
19. Ismail bin Abu Abdillah Al-‘Asqalaani
20. Taqiyuddin Ismail bin Ibrahim bin Abu Al-Yusr At-Tannukhi
21. Syamsuddin Abdullah bin Muhammad bin Atha` Al-Hanafi
22. Syarfuddin Muhammad bin Abdul Mun’im Al-Qawwas
23. Muhammad bin Amir bin Abu Bakar Ash-Shalihi
24. Ahmad bin Syaiban bin Haidarah Asy-Syaibani Ash-Shalihi Al-‘Aththar
25. Jamaluddin Ahmad bin Abu Bakar Al-Hamawi
26. Yusuf bin Ya’qub Al-Mujaawir
27. Ummu Al-‘Arab Fathimah bintu Abil Qasim Ali bin Asakir
28. Ummu Al-Khair bintu Al-‘Arab bintu Hayyi bin Qaayamuz Ad-Dimasyqiyah Al-Kindiyah
29. Zainab binti Makki bin Ali bin Kamil Al-Harrani
30. Zainab binti Ahmad bin Umar bin Kamil Al-Maqdisiyah

Murid-murid beliau

Kepribadian dan watak keilmuan Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah, yang dimasa itu tiada seorangpun yang sebanding dengan beliau, telah menarik banyak para alim serta imam besar dizaman itu, dalam ragam disiplin keilmuan mereka untuk menyimak majlis Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah. Diantara banyak murid-murid beliau yang mengagumi dan mencintai beliau, telah hadir pula dimajlis beliau ulama, qadhi, serta wa’izh –penasihat/penceramah- yang masyhur yang merupakan ulama yang sezaman dengan beliau.
Diantara murid-murid kenamaan beliau,
1. Al-Imam Ar-Rabbani Al-‘Allamah Al-Hafizh Muhammad bin Abi Bakar Ibnul Qayyim Al-Jauziyah, murid terdekat syaikhul Islam Ibnu Taimiyah
2. Al-Imam Syamsuddin Adz-Dzahabi, muarrikh Islam, seorang hadizh hadits, penulsi kitab Siyar A’laam An-Nubala, Tarikh Islam, Tadzkirah Al-Huffazh dan lain sebagainya.
3. Al-Hafizh Al-Kabiir Al-Mufassir ‘Imaduddin Abul Fida` Ismail bin Umar bin Katsir Al-Qurasyi Ad-Dimasyqi, penulis kitab Al-Bidayah wan-Nihaya dan Tafsir serta kitab-kitab lainnya. Beliau telah mengalami siksa dalam pembelaan beliau terhadao Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah.
4. Al-Hafizh Muhammad bin Ahmad bin Abdil Hadi, penulis Al-‘Uqqud Ad-Durriyah min Manaaqib Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah.
5. Imam Al-Huffazh Abul Hajaj Jamaluddin Al-Mizzi, Syaikh Al-Jami’ah Al-‘Uraiqah Daar Al-Hadist Al-Asyrafiyah, penulis kitab rujukan dalam ilmu ar-Rijal (biografi perawi hadits), yaki Tahdzib Al-Kamaal.
6. ‘Imaduddin Ahmad bin Ibrahim Al-Hizaam
7. Al-Faqih Syarfuddin Muhammad bin Muhammad bin An-Nujaih Al-Harrani
8. Asy-Syaikh Syarfuddin Muhammad bin Al-Munjaa At-Tannukhi Al-Hanbali.
9. Al-Muhaddits Asy-Syaikh ‘Afifuddin Ishaq bin Yahyah Al-Aamidi Al-Hanafi, syaikh Daar Al-Hadist Azh-Zhahiriyah.
10. Asy-Syaikh Abdullah bin Musa Al-Jazari, salah seorang yang mulazamah lama kepada beliau.
11. Al-Hafizh Alamuddin Al-Barzali, muarrikh Syam, beliau inilah yang menyebabkan Adz-Dzahabi mencintai ilmu hadits.
12. Alim Baghdad Shafiuddin Abdul Mukmin bin Abdul Haq Al-Hanbali
13. Asy-Syaikh Abdullah bin Rasyiiq Al-Maghribi, penyalin karya-karya ilmiyah Syaikhul Islam
14. Al-Hafizh Abu Hafsh Umar bin Ali Al-Bazzar Al-Baghdadi, penulis kitab Al-A’laam Al-’Aliyah fii Manaaqib Syaikhil Islam Ibnu Taimiyah.
15. Asy-Syaikh Jamaluddin Abdullah bin Ya’qub bin Sayyidihim Al-Iskandari,yang masyhur dengan nama Ibnu Ardabiin, salah seorang yang paling banyak menyalin fatwa-fatwa dan karya ilmiyah Syaikhul Islam.
16. Al-Hafizh Al-Qadhi Syamsuddin Muhammad bin Muflih Al-Hanbali, faqih mazhab Hanabilah.
17. Al-Mufti Zainuddin Ubadah bin Abdul Ghani Al-Maqdisi Ad-Dimasyqi
18. Al-Faqih Zainuddin Abdurrahman bin Mahmud Al-Ba’lii
19. Asy-Syaikh Al-Wa’izh ali bin Ahmad bin Al-Muharifii Al-Hilali
20. Dan banyak lagi murid-murid beliau yang telah mengambil faedah dan menjadi ulama besar sepeningal beliau rahimahullah.

Beberapa perkataan dan kepribadian Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah

- Keagungan pribadi Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah sebagai seorang Mujahid dengan lisan dan tulisan.

“Ulama adalah pewaris para Nabi”, demikian dalam sebuah hadits yang shahih, dan syaikhul Islam Ibnu Taimiyah seorang Alim Rabbani telah menunjukkan hal tersebut. Beliau telah merealisasikan ilmu daalam amal dan dakwah serta kesabaran beliau dalam setiap gangguan dan siksa serta makar dan tipu daya, patut dijadikan teladan dan contoh setelah para Nabi serta sahabat radhiallahu ‘anhum.

Beliau telah menegakkan amar makruf nahi munkar, jihad dengan lisan dan tulisan, tashfiyah dan tarbiyah di shaf-shaf kaum muslimin, jihad melawan munafiqin, para pengikut hawan nafsu danjuga ahli bid’ah serta jihad melawan kekufuran dan kesyirikan.
Ibnu Katsir mengisahkan, “Bahwa terkadang beliau bersama murid-murid dan sahabat beliau keluar mendatangi para pelaku kemungkaran mendatangi para pencandu lubuk keburukan yakni khamar, mereka menghancurkan botol-botol danbejana khamar, mereka menghalau beberapa diantara mereka hingga kaum muslimin bergembira dengan amal mereka itu.”
Sementara terhadap pelaku bid’ah, para penyeru kepada penyelisihan terhadap As-Sunnah, dari kelompok-kelompok Sufi, pengikut thariqat-thariqat Bathinyah, sekte Rafidhah, sekte-sekte ahli kalam dan filsafat, … kitab-kitab beliau adalah saksi yang terus mengungkap perjuangan dan jihad beliau menghadapi mereka.

Dengan argumentasi dalil yang memukau, hujjah yang tertib dan kokoh tak tergoyahkan, nalar dan pandangan beliau yang luas kedepan, … disertai keinginan beliau untuk menasihati mereka serta menjadi kemurnian agama Islam serta kaum muslimin. Menjadikan mereka, para ahlul bid’ah dan kemunkaran ini ketakutan dan bersembunyi dibalik penguasa masa itu, menjalankan makar dan tipu daya mereka secara sembunyi-sembunyi, fitnah dan tuduhan keji dilontarkan kepada pribadi agung Ahmad bin Abdil Halim Ibnu Taimiyah. Hingga makar dan tipu daya mereka berubah menjadi kezhaliman yang nyata kepada pribadi Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah, yang mana beliau kemudian di penjarakan oleh penguasa di masa itu.

Namun bukan berarti jihad dan nasihat beliau berhenti, Ibnu Abdil Hadi, salah seorang murid beliau mengisahkan, “Dan ketika beliau dimasukkan kedalam penjara, beliau menjumpai para tahanan yang menyibukkan diri dengan ragam permainan yang melalaikan jiwa, mereka terbuai dengan permainan mereka tersebut, seperti permainan catur dan dadu dan permainan lainnya yang melalaikan seseorang dari ibadah shalat. Kemudian beliau mengingkari mereka dengan pengingkaran yang sangat tegas, dan memerintahkan mereka untuk bersungguh-sungguh mengerjakan shalat, menghadapkan diri kehadapan Allah dengan amal-amal shalih, tasbih, istigfar, berdoa, dan beliau juga mengajarkan mereka perkara as-sunnah yang mereka butuhkan dan mendorong mereka untuk melakukan amal-amal kebaikan dan menganjurkan mereka perbuatan semacam itu.

Hingga penjara tersebut, yang dipenuhi dengan kesibukan pada ilmu syara’ dan mempelajari agama Islam lebih baik dari pada sudut-sudut masjid, tempat-tempat peribadatan, tempat-tempat penempaan dan madrasah-madrasah tempat pembelajaran Islam. Bahkan sebagian besar tahanan, jika mereka telah mendapatkan kebebasan mereka, mereka lebih memilih untuk menetap bersama dengan sang Guru Ibnu Taimiyah, serta sangat banyak yang keluar masuk menjenguk beliau, hingga penjara tersebut penuh sesak dengan mereka …”

- Syaikhul Islam seorang Mujahid Islam dihadapan kaum Kafir dan Zindiq

Demikian pula dengan sikap beliau dihadapan kaum zindiq dari sekte Rafidhah dan sekte Nushairiyah serta sejumlah sekte-sekte Bathiniyah. Ibnu Katsir rahimahullah menyebutkan, bahwa Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah telah mendatangi kampung kediaman mereka bersama dengan sahabat beliau, dan meminta agar mereka segera bertaubat dan mengharuskan mereka untuk kembali kepada syariat Islam.

Dan ketika mereka mengingkari perjanjian yang harus mereka jalani, Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah keluar bersama dengan pasukan kaum muslimin di bawah pimpinan wakil sultan untuk memerangi dan membasmi mereka, hingga Allah menurunkan pertolongan-Nya kepada kaum muslimin. Dimana Syaikhul Islam sendiri telah turut berperang saat itu.

Demikian pula, diantara contoh kepahlawanan beliau rahimahullah, adalah disaat pembebasan wilayah Akkah dari tangan kaum Salibis. Saat itu usia Syaikhul Islam belumlah mencapai usia tiga puluh tahun. Beliau telah menjadi bahan pembicaraan diantara pasukan kaum muslimin, dijadikan sebagai contoh keberanian dan keteguhan hati di medan perang, hingga seseorang akan menjadi letih dan terbuai dengan sifat-sifat seorang mujahid pada diri Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah.

Dan juga berkata amal beliau, keikut sertaan beliau dalam musyawarah dan pandangan jeli beliau, kota Akkah berhasil direbut oleh kaum muslimin.

Sedangkan kisah beliau menghadapi kaum Tartar, kisah yang masyhur telah dicatat dengan tinta emas oleh sejarah Islam. Dipenghujung abad ke tujuh hijriyah diawal abad ke delapan hijriyah, kaum Tartar telah melakukan beberapa invasi ke sejumlah wilayah di Syam, dibawah pimpinan mereka Qazhan Khan. Mereka merampas harta benda, menahan kaum wanita, merusak ketenangan kaum muslimin, sementara mereka sendiri mendakwahkan diri mereka sebagai kaum muslimin. Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah dengan beberapa ulama dan tokoh terkemuka lantas menjumpai Qazhan Khan di pintu masuk kota Syam.



Gbr 1 : Beberapa kitab karya Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah